Bieszczady 2016

Połonina Caryńska należy do najbardziej charakterystycznych bieszczadzkich widoków. Grzbiet Poloniny Caryńskiej ma niespełna 5 km długości i trzy wierzchołki o wys. 1245 m, 1297 m i 1234m. Północne stoki Połoniny stanowiły niegdyś własność wsi Caryński - stąd nazwa. Znajduje się tu szlak turystyczny na Małą Rawkę, z Bacówką PTTK " Pod Małą Rawką", a dalej szlak żółty na Wielką Rawkę.
Cerkiew w Łopience. Zespół cerkiewny w Łopience, składa się z odbudowanej dawnej cerkwi greckokatolickiej pw. św. Paraskewy, zrekonstruowanej kaplicy grobowej z XIX wieku i zrekonstruowanej zrębowej dzwonnicy. Cerkiew istniała już od połowy XVII w. jako budowla drewniana, chociaż w literaturze funkcjonuje data 1757 r. a jako fundatorów podaje się rodzinę Strzeleckich. Łopienka była niegdyś jednym z największych sanktuariów maryjnych na terenie Bieszczadów. Po przymusowym wysiedleniu mieszkańców do ZSRR i na ziemie odzyskane cerkiew zostaje zdewastowana. Pierwsze próby ratowania cerkwi podjął Olgierd Otoczka w latach 70-tych. Rekonstrukcja cerkwi rozpoczęła się w 1990 r. z inicjatywy i zaangażowaniu wielu ludzi dobrej woli. Gospodarzem Zespołu jest Towarzystwo Karpackie.

Rezerwat przyrody Gołoborze, znajduje się w dolinie potoku Rabiańskiego, u podnóża wzgórza 810 m, w masywie Chryszczatej. Obejmuje kamienne usypisko piaskowców istebniańskich.
W Hoczwi znajduje sie dom, pracownia i autorska galeria w piwnicy, znanego artysty rzeźbiarza, malarza Zdisława Pękalskiego. Bieszczadzki artysta urodzony we Lwowie w 1941 r. mieszka w Hoczwi już ponad 50 lat. Ukończył Studium Nauczycielskie w Rzeszowie oraz Instytut Wychowania Artystycznego na UMCS w Lublinie. Swoją fascynację Bieszczadami wyraża przede wszystkim w malarstwie, rzeźbie, grafice, poezji. Swoje prace prezentował na licznych wystawach w kraju i za granicą. Malowidła i rzeźby tworzył głównie na starych deskach, o których wyraził się następująco: " Stara deska na której jeszcze nie namalowalem jest jak wiersz którego nie zdążyłem napisać".

KIelczawa - wieś rolnicza nad Mchawą, dopływem Hoczewki, w gm. Baligród. Kielczawę lokowano przed 1552 r. na prawie wołoskim w dobrach Balów z Hoczwi. Nazwa oznacza Karczowisko. Po II wojnie światowej wysiedlona. W 1953 r. została rozebrana drewniana cerkiew greckokatolicka z 1837 r. a w latach siedemdziesiątych dzwonnica. Obecnie żyją tu w wiekszości rodowici mieszkańcy, którzy powrócili po 1956 r. Zachowały sie dwie murowane kapliczki z XIX w.: jedna przy cmentarzu, druga 200 m wyżej.