Łukowica

To była spontaniczna wyprawa w góry. Wyruszyliśmy około godziny 11 po bardzo szybkim pakowaniu i drobnych ale niezbędnych zakupach (dzień wcześniej nie planowaliśmy tego wyjazdu dlatego była spontaniczna). Trasa jest daleka bo ok.200km i dla dzieci męcząca ale na szczęście większą część drogi przespali dlatego pierwszy postój mieliśmy dopiero w Jordanowie. Choć mijaliśmy tyle ciekawych i pięknych miejscowości nie chcieliśmy budzić naszych podróżników ale gdy podrosną to na pewno ta wycieczka będzie o wiele bogatsza w zwiedzanie.W Jordanowie zwiedziliśmy park przy którym stoi Ratusz Miejski zlokalizowany na środku jordanowskiego Rynku, wybudowany z cegły. Rok oddania do użytku 1911. W budynku tym mają siedzibę: władze samorządowe miasta oraz Urząd Miasta. Spacerując widzieliśmy drugi budynek Urzędu Miasta i trochę dalej kościół pod wezwaniem Św. Trójcy na którym jest wmurowana pamiątkowa tablica. Kościół obecnie obchodzi swoje 150 lat istnienia. Po krótkim odpoczynku ruszamy dalej cały czas możemy podziwiać już przepiękne widoki. W końcu dojeżdżamy do celu, do naszej ukochanej Łukowicy.Nie wiem czy lubimy to miejsce dlatego że pochodzi stąd rodzina męża czy dlatego że jest tu naprawdę cudownie, bądź co bądź uwielbiamy tu przyjeżdżać. Łukowica leży w południowo-wschodniej części Beskidu Wyspowego, w powiecie limanowskim, pomiędzy szczytami Skiełku (753 m n.p.m.), Cisówki (500 m n.p.m.), Pępówki (777 m n.p.m.). Przez wieś przepływa potok Łukowica na którym jest wybudowana tama. Dziś spokojnie płynący potok nieraz dawał mieszkańcom obawy o swoje domostwa i dobytek robiąc w czasie ulew wiele szkód. Łukowica nazywana bywa niekiedy stolicą limanowskich sadów, a słynie szczególnie z upraw porzeczek. Wiosną jest tu po prostu bajecznie gdy zakwitną liczne sady jabłoni, śliw czy grusz. Rodzina męża mieszka poniżej szczytu Skiełku więc tę górę zawsze odwiedzamy gdy tylko tam jesteśmy, tak było i tym razem. Na szczycie znajduje cię punkt wysokościowy i duży metalowy Krzyż Św. wybudowany na pamiątkę z okazji pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II do Starego Sącza w czerwcu 1999r. Z samego szczytu nie da się obserwować widoków ale nieco niżej przy dobrej widoczności można dostrzec Pieniny a nawet zarysy Trzech Koron. Można również podziwiać widoki na całą okolice, w dolinie a po drugiej stronie wznosi się Cisówka i Pępówka.
Zabytkiem Łukowicy jest drewniany, góralski kościółek pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła, wzniesiony w latach 1693-97 - w dobie kontrreformacji. Budowla ma charakter zrębowy i wieżę o konstrukcji na słup, zaś od tyłu przypomina trochę stodołę. Warto zwrócić uwagę na trzy rzeczy: wejście do zakrystii (w kształcie łuku), malowidła w kruchcie i na ołtarze wykonane w stylu barokowym. Dzwon na wieży jest z 1752 roku.Obok tego kościółka 21 maja 1995 r. poświęcono i oddano do użytku nowy, murowany i o wiele większy kościół, a mimo to wierni nadal przychodzą do starego kościółka i nadal są odprawiane w nim nabożeństwa. Na cmentarzu znajduje się murowana kaplica pod wezwaniem Krzyża Świętego w stylu gotyckim, pochodzi z czasów Polskich Arian, niejednokrotnie ulegała częściowemu zniszczeniu i odbudowywana była w 1853 i 1953r.
To tylko krótki opis tego pięknego zakątka i naprawdę warto tu zajrzeć bo Łukowica jest warta spędzenia tu choćby jednego dnia. My za każdym razem z żalem opuszczamy to miejsce.

Łukowica

Komentarze

Zostaw swój komentarz