Na Baranią Górę

Drugi dzień to wycieczka na Baranią Górę.
To najpiękniejszy zespół naturalnych progów wodnych na terenie Beskidów. Nazwę Kaskady Rodła otrzymały z inicjatywy ówczesnego przewodniczącego Towarzystwa Miłośników Wisły p. Jana Kropa, 19 września 1987r. w 65 rocznicę powstania Związku Polaków w Niemczech. Była to organizacja utworzona przez ludność polską walczącą o zapewnienie Polakom praw mniejszości narodowej. Nie mogli oni posługiwać się znakiem godła polskiego, w związku z czym w 1933r. wprowadzili symbol rodła w stylizowanej formie odtwarzający bieg Wisły z zaznaczeniem Krakowa, symbol łączności z macierzą oraz zjednoczenia ziem polskich. Autorem znaku była Janina Kłopocka z Olesna, natomiast nazwę wymyślił Edmund Omańczyk z Opola, który z 15 Polakami spod znaku Rodła uczestniczył w uroczystości 65-lecia ZPwN, zorganizowanych w Wiśle przez Towarzystwo Miłośników Wisły, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Opolskie Towarzystwo Kulturalno - Oświatowe, PTTK o/Wisła. Wysokość wodospadów na Białej Wisełce waha się od 0,5 - 5 m. Nachylenie koryta jest tu duże i wynosi od 8 do 10%. Dolne progi znajdują się w warstwach istebniańskich. Można tu zobaczyć pięknie wyżłobione kotły erozyjne, czyli przegłębienia skalnego koryta rzeki u podnóża wodospadów. Zbocza jarów obok wodospadów porastają pomnikowe świerki i jodły w wieku ok. 170 lat. Pod nimi są piękne odnowienia naturalne świerka, jodły i buka.

Barania Góra(1220 m n.p.m.) - najwyższy szczyt w Wiśle, a drugi pod względem wysokości szczyt Beskidu Śląskiego (po Skrzycznem 1257m n.p.m). Grzbiet znajduje się na granicy powiatów cieszyńskiego i żywieckiego, na terenie miasta Wisła. Jest najwyższym szczytem w polskiej części Śląska Cieszyńskiego. W masywie Baraniej Góry wyróżnia się szereg górskich grzbietów bocznych, które oddzielone są od siebie malowniczymi dolinami. Barania Góra jest największym węzłem szlaków turystycznych prowadzących na okoliczne szczyty i do pobliskich miejscowości. Posiada ona właściwie dwa wierzchołki, oba leżące w głównym grzbiecie pasma: wyższy wierzchołek góry (1220 m n.p.m.) z wieżą widokową wybudowaną z incjatywy Koła Przewodników Beskidzkich PTTK w 1991 roku o wysokości 15 m z której można podziwiać wspaniałe panoramiczne widoki na Beskidy i Małą Fatrę , a przy dobrej pogodzie Tatry, oraz niepozorny wierzchołek południowy, nieco niższy odległy od głównego ok. 400 m tzw. Wyrch Wisełka - (1190 m n.p.m). Masyw zbudowany jest z piaskowców i zlepieńców, których wychodnie można zobaczyć w okolicach szczytu głównego i Skałki nad Doliną Białej Wisełki.
Nazwa szczytu pochodzi prawdopodobnie od człowieka o nazwisku Baran, do którego mogła należeć góra lub od kształtu kojarzącego się z baranem. Według literata Apoloniusza Tomkowicza, który w 1837 roku odbył wyprawę do źródeł Wisły i spisał relację z niej to wg "(...)wieści stąd pochodzi nazwa góry, iż na niej niegdyś las, a w nim 300 zgorzało Baranów".

A teraz do Schroniska Przysłop.
W schronisku znajdują się 60 miejsca noclegowe, w pokojach 2,3,4 i wieloosobowych. Większość pokoi posiada umywalki, toalety oraz balkony. Obiekt dysponuje bufetem, salą konsumpcyjną oraz dużym tarasem, na którym można spożywać posiłki. Do dyspozycji gości jest świetlica, stoły do ping - ponga oraz bilard. Przygotowano też miejsce na grilla i ognisko. Schronisko chętnie przyjmuje kolonie, zielone szkoły i inne grupy zogranizowane, dla których istnieje możliwość negocjacji cen. W pobliżu schroniska znajduje się wyciąg narciarski "Przysłop" oraz Muzeum Turystyki.


