Wisła

Wyjazd z kolegami do Wisły.

Pierwszy dzień do zwiedzanie miasta.

Pierwsza wzmianka o istnieniu osady na terenie dzisiejszej Wisły pochodzi z roku 1615. Mówi ona o osadnikach z terenu Wielkiej Łąki (obecnie centrum miasta), którzy wyrabiali gonty. W roku 1643 Wisła została wymieniona w cieszyńskim urbarzu książęcym jako nowa wieś.

Przez wiele lat ludność Wisły zajmowała się głównie pasterstwem, a wieś rozwijała się raczej powoli. Osadnicy nie wykorzystywali lasów pod względem gospodarczym, lecz za pozwoleniem książęcym wycinali je, tworząc łąki i pastwiska. Kiedy w Ustroniu powstała huta (w roku 1772), pojawiło się zapotrzebowanie na drewno i sytuacja uległa zmianie. Władze wydały decyzję dotyczącą zalesiania łąk, a górale zmuszani byli do porzucania pasterstwa i pracy na roli. Wyzysk pańszczyźniany, klęski nieurodzaju oraz przeludnienie osady powodowały wiele konfliktów i buntów miejscowej ludności. Sytuacja regionu była ciężka i spowalniała rozwój wsi.

W XIX wieku etnograf i badacz kultury góralskiej Bogumił Hoff zainteresował się Wisłą, dostrzegając w niej walory wypoczynkowe. Zafascynowany miejscowym folklorem oraz pięknem okolicznych terenów, postanowił zamieszkać w Wiśle na stałe. Bogumił Hoff rozpoczął w Wiśle budowę pensjonatów dla letników, a działalność tą prowadził wspólnie z synem Bogdanem. Wkrótce zaczęły tu powstawać kolejne wille, pensjonaty, hotele i restauracje. Dzięki temu Wisła stawała się coraz popularniejszym kurortem. Miejscowość odwiedzało wielu znanych artystów i ludzi kultury. Przyjeżdżali tu m.in. Władysław Reymont, Bolesław Prus oraz Maria Konopnicka. Najbardziej dynamiczny rozwój Wisły nastąpił w okresie międzywojennym. Zbudowano wtedy nową drogę do Wisły i przedłużono ją do Istebnej. W roku 1929 doprowadzono linię kolejową do centrum miasteczka, a w roku 1932 - do Głębców. Na Placu Hoffa wybudowano Dom Zdrojowy, a w centrum powstało kilka basenów kąpielowych oraz park. W latach 30 - tych XX wieku Wisła była już bardzo popularną miejscowością wypoczynkową. Wybuch II wojny światowej gwałtownie zahamował rozwój kurortu. Wiele pensjonatów, willi i hoteli uległo zniszczeniu. Po wojnie kurort został odbudowany, a w 1962 roku Wisła otrzymała prawa miejskie. W okresie socjalizmu powstało tu wiele ośrodków wczasowych, przeznaczonych dla pracowników różnych zakładów przemysłowych. Wobec rosnącego zainteresowania Wisłą, w rejonie miasteczka budowano liczne wyciągi, skocznie i trasy narciarskie.

Niektóre zabytki w Wiśle:

- Pałacyk Myśliwski Habsburgów - tyrolski drewniany budynek z końca XIX w. Pierwotną lokalizacją budynku była polana Przysłop pod Baranią Górą. Slużył on rodzinie cesarskiej i jej gościom jako baza wypadowa do polowań w beskidzkich lasach. W latach 1925 - 1979 pełnił rolę schroniska górskiego. W 1986 r. drewniany zameczek przeniesiono z Przysłopia do Centrum Wisły, pomiędzy dworce PKP i PKS. Od tego momentu służy nieprzerwanie jako siedziba Oddziału PTTK "Wisła".

- Kościół ewangelicki pw ap. Piotra i Pawła - klasycystyczny, trójnawowy kościół został wzniesiony w latach 1833 - 1838, a w 1863 r. dobudowano wieżę. Świątynię zaprojektował Edward Koeber. Wnętrze jest halowe, tło ołtarza stanowi witraż, przedstawiający patronów świątyni, w kruchcie natomiast umieszczono ciekawą wystawę starodruków ewangelickich.

- Kościół katolicki pw Wniebowzięcia Najświętrzej Marii Panny - neogotycka świątynia powstała w latach 1850 - 1856 w miejscu znacznie starszej, drewnianej świątyni. Niedawno kościół został rozbudowany. Na pobliskim cmentarzu znajduje się najstarszy w Wiśle nagrobek ks. Andrzeja Lehockiego z napisem w języku starosłowackim.