Skamieniałe miasto
Jadąc drogą nr. 977 z Nowego Sącza w kierunku Tarnowa przy wjeździe do Ciężkowic.- 700 m na południe od centrum - usytuowany jest rezerwat przyrody nieożywionej "Skamieniałe Miasto", na północno-zachodnich stokach wzniesienia "Skała"(365m n.p.m).
Na obszarze "Skamieniałego Miasta" zostały rozpoznane struktury kopalnych podmorskich osuwisk. Jest to szczególnie ważny motyw ochrony, promujący dany obszar na europejską listę tej rangi zabytków. Skałki występujące w rezerwacie zbudowane są z gruboziarnistego piaskowca ciężkowickiego, z około 30 mln lat temu (era kenozoiczna, epoka dolno-eoceńska), które w wyniku erozji przybrały najrozmaitsze, fantastyczne kształty.
Rezerwat przyrody nieożywionej zajmuje powierzchnię 15ha.
Według dawnych legend, siły przyrody nie spowodowały powstania Skamieniałego Miasta, lecz klątwa, która została rzucona na dawnych mieszkańców, jako kara za występne życie. Inne wersje mówią o karze za pogwałcenie praw gościnności, czego dopuścił się ówczesny pan Ciężkowic. Gdy pewnego razu przybyła do niego dziewczyna, która zbiegła z niewoli od pana Rożnowa, a dziedzic rożnowski zażądał jej wydania, w zamian zaoferował mu pobliską wieś Kąśną. Zdradzona dziewczyna z rozpaczy skonała, a za karę całe miasto zostało przemienione w kamień.
Przez "Skamieniałe Miasto" prowadzi szlak niebieski, którym rozpoczynamy naszą wędrówkę po tym niezwykłym miejscu.
W trakcie naszej wędrówki zwiedzamy poszczególne skałki i formacje skalne. Rozpoczynając od Czarownicy i Ratusza, później obok parkingu zwraca naszą uwagę skałka Grunwald, przy której stoją dwa miecze. Następnie z parkingu przechodzimy przez drewnianą bramę, mijając po prawej stronie źródełko z pitną wodą i ruszamy już na teren rezerwatu. Idąc niebieskim szlakiem Wąwozem harcerzy lekko pod górę, przechodzimy obok pustych miejsc do odpoczynku i dochodzimy do zespołu skałek Warowni Dolnej i Warowni Górnej. Dalej szlak skręca w prawo i teraz w dół a następnie szlak wiedzie po drewnianych schodkach do widocznej skałki Orzeł. Zza Orła wyłaniają się skałki kolorowego Piekiełka. Tak Wędrując dochodzimy do skały Borsuk. Teraz wędrując po w miarę płaskim podłożu, lekko w dół w lesie między drzewami, a następnie przez polanę widzimy z daleka skały Piramidy. Przechodząc przez Lisi Wąwóz pniemy się teraz pod górę do Pustelni – skałka na zakręcie szlaku, nieopodal jest miejsce – wiata – dla odpoczynku. Szlak prowadzi nas przez polanę oświetloną słońcem, a ścieżka prowadzi nas dół, aby później wspinać się pod górę do Baszty Paderewskiego. Znajduje się tutaj tablica ku czci 125 rocznicy urodzin kompozytora. Następna na naszym szlaku to skałka Cyganka, a dalej Grzybek. Szlak nas prowadzi przez następną polanę, z której rozciąga się piękny widok na pobliską okolicę. Po dojściu do skraju lasu szlak skręca teraz w lewo i idąc w dół dochodzimy do skały z Krzyżem. Przez prześwit w skale można po stopniach wejść do góry. Idąc dalej w dół dochodzimy do drogi asfaltowej i kierujemy się za znakami w kierunku Wodospadu. Po przejściu przez bramę idziemy w dół wzdłuż strumienia po mokrej i śliskiej ścieżce. Na dnie wąwozu przechodzimy przez mostek i teraz udajemy się kilkadziesiąt metrów do wąwozu z Wodospadem. Wejście do niego przypomina wąwozy Słowackiego Raju tylko w miniaturze – ale warto się tutaj udać.
Dokładnie o skałach i okolicach Ciężkowic opisano na: http://www.dom.rek.diecezja.tarnow.pl/old/oko_skm.html
Z wąwozu wracamy tą samą ścieżką którą przybyliśmy, a następnie udajemy się do centrum Ciężkowic, gdzie po krótkim odpoczynku udajemy się ulicą Grunwaldzką a następnie drogą asfaltową na parking przy wejściu do rezerwatu, gdzie kończymy nasz szlak.
