Jawor miasteczko z zabytkami Dziedzictwa Kultury Unesco.
Największą atrakcją turystyczną Jawora są liczne zabytki, usytuowane głównie w obrębie starej historycznej zabudowy centrum:
Tyle razy przejeżdżałem przez to miasteczko jadąc do Jeleniej Góry ( droga 3) i nigdy
nie wstąpiłem ( aż ciekawe ) do tego miasteczka z tak bogata architektura .
Tyle tutaj zabytków na skalę światową , ze aż trudno uwieżyc.
Podróż ( wstapilem ) do tego zabytkowego miasteczka odbyłem w kwietniu 2012 r. , wracając z kotliny jeleniogórskiej .
Pierwszy plan wycieczki to kościół pokoju usytuowany przy głównej drodze (3) .
Tego dnia ( przed poludniem ) w kościele byliśmy sami , jako zwiedzajacy ,
Pan puścił,opowieść o dziejach kościoła z głośników .
Ja w tym czasie nagrywałem filmy , podziwialjac piekne i zabytkowe obrazy ,
Na sciankach w w swiatyni sa amlowidla przedstawiają w obrazach 72 sceny nowotestamentowe z odpowiednimi sentencjami, oraz - 71 scen starotestamentowych
Raczylem c się pieknymi widokiem kościoła w srodku podziwiając wszystko co tam było.
Tyle dziel sztuki w jednym miejscu nie spotyka się na co dzien . ,
Nie zdążyłem zrobić zdjęć aparatem bo oficjalnie nie wolno ,
Po nkreceniu kilku filmow Pan pozwolił robić zdjęcia – niestety zgasił ( już wczesniej ) światła , wiec zdjęcia wyszły czarne –żalobne . .
Kościół pokoju ( w środku i na zewnątrz) bardzo ładny, ciekawy , dobrze zachowany
. Byliśmy ( z zona ) zachwyceni tym zabytkiem wygladajacym w srodku jak opera -- , polecamy wszystkim .
Po zwiedzeniu kościoła pokoju udaliśmy się na rynek miasteczka- jest blisko ok. 300 m.
Zwiedziliśmy rynek miasta oraz uliczki wokół rynku , na których az roi się od ciekawych obiektów zabytkowych
.Rynek przepiękny z arkadami handlowymi (jak z filmu Sami Swoi )
Później poszedłem ( sam) do starego zamku piastowskiego , który znajduje się tez przy głównej drodze (3) do Jelnej Góry .
Zamek piastowski niestety zniszczony i nie ciekawy , chociaż kształty wieżyczek ma ciekawe.
Spodobał mi się tez budynek sądu ( ul .Klasztorna) zbudowany z cegły klinkierowej
oraz obok poklasztorny zespół oo. bernardynów (obecnie siedziba Muzeum Regionalnego
Na rynku miasta można zjeść ,wypić kawę w ładnym otoczeniu .
Tak wiec w Jaworze spędziliśmy cale popołudnie nie nudząc się ,
Wyjeżdżaliśmy bardzo zadowoleni i nasyceni bogactwem tego miasteczka .
Polecam Jawor jako miejsce warte odwiedzenia .
Niestety byliśmy tam w kwietniu 2012 i nie było jeszcze zieleni ,
wiec zdjęcia sa na szarym tle. .
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Kościoł Pokoju.
Największa sakralne szkieletowe budowlane drewniana w Europie , ( wraz z kosciolem w Świdnicy ), dzieło sztuki baroku . wpisanym w rejestr UNESCO .
Świątynia od wieków zachwyca mistrzostwem wykonania i przebogatym wystrojem.
Jest świadectwem burzliwych dziejów Europy, perłą światowego dziedzictwa.
Kościół Pokoju został zbudowany w latach 1654 - 1655.
Postanowieniami pokoju westfalskiego, kończącego wojnę trzydziestoletnią (1618-1648). Na jego mocy cesarz musiał wyrazić zgodę na wzniesienie kościołów ewangelickich w trzech śląskich miastach: w Głogowie, Jaworze i Świdnicy.
Miały one być zlokalizowane na przedmieściach, zbudowane z materiałów niegodnych Domu Bożego: z drewna, gliny i słomy, a także nie posiadać wieży (obecna wieza pochodzi z I ćw. XVIIIw.).Przy jego budowie zastosowano drewnianą konstrukcję ryglową, wypełnioną zgodnie z cesarskim nakazem gliną i słomą. Wnętrze jest barokowe.
Wieża została wzniesiona dopiero w 1707 roku na mocy postanowień tzw. traktatu alransztackiego. Jej dolna kondygnacja mieści obecnie główne wejście do świątyni
Uwagę zwracają czteropiętrowe empory - najstarsze II i IV powstały wraz z budową tej świątyni, ozdobione scenami ze Starego i Nowego Testamentu.
Natomiast I i III dobudowane zostały na początku XVIII stulecia, o odmiennej już tematyce - dominują tu wizerunki herbów okolicznej szlachty, niekiedy nawet z wizerunkami ich rodowych siedzib oraz godła Szlacheckie godła w Kościele Pokoju stanowią swoistą księgę historii ziemi jaworskiej, pamiątkę po tak zasłużonych rodzinach jak von Nostiz, von Hochberg, von Reibnitz, von Zedlitz i wielu innych. Twórcą większości malowideł na emporach byt malarz Georg Flegel z Kowar. Kościół posiada 6000 miejsc! Jednym z najpiękniejszych elementów kościoła jest pochodząca z 1670 r. barokowa ambona,
Rynek miasta .
Ratusz -wymieniony po raz pierwszy w 1373 r.
W 1394 r. wzniesiono wieżę ratuszową jako symbol samodzielności i bogactwa miasta, która po przebudowach zachowała się do dzisiaj.
U jej szczytu umieszczono posągi rycerzy i władców, m.in. króla Czech Wacława IV, ks. Bolka II Małego i jego brata, ks. Henryka II. Wieża spełniała przez wieki rozmaite funkcje.
Była miejscem skąd wypatrywano pożaru, jedynym zegarem w mieście odmierzającym upływający czas. W niej też mieścił się skarbiec, archiwum i więzienie. Budynek ratusza przebudowywano dwukrotnie: w 1617 i 1846 r. W 1895 r. doszczętnie spłonął, pozostała tylko wieża. W latach 1895-1897 zbudowano go praktycznie od podstaw wg. projektu berlińskiego architekta H. Gutha. 22 listopada 1897 r. uroczyście oddano do użytku nowy ratusz w stylu neorenesansu. Wewnątrz znajduje się sala rajców z największymi witrażami w budowli świeckiej na Dolnym Śląsku, wykonanymi w 1897 r. w Berlińskim Instytucie Witraży.
Rynek
w kształcie prostokata , mierzący 140 x 65 metrów, otaczają domy mieszczańskie z arkadami. W miejscu zniszczonej w 1945 r. wschodniej i fragmencie północnej pierzei, na początku lat 60-tych XX w. zbudowano bloki W kamienicy nr 24 (róg Rynku i ul. Klasztornej) mieszkała Hennrieta Hanke (1785 - 1862) autorka licznych i swego czasu poczytnych romansów. W pierzei południowej znajdują się najstarsze domy pochodzące z XVI, XVII i XVIII w. Do najciekawszych należy kamienica nr 23 z charakterystycznym wykuszem. W pierzei zachodniej znajduje się kamienica nr 8 z wizerunkiem ula na elewacji. Ten element dekoracji jest symbolem pierników, które co najmniej od połowy XVIII w. wypiekane były w Jaworze i które cieszyły się ogromnym uznaniem wśród mieszkańców miasta i Dolnego Śląs
.
Poklasztorny zespół oo. bernardynów (obecnie siedziba Muzeum Regionalnego)
Zespół składa się z gotyckiego kościoła p.w. Wniebowzięcia NM Panny i konwentu. świątynia została poświęcona w 1489r. W latach 1565-1638 klasztor należał do miasta, które urządziło w nim m. in. szkołę protestancką. W 1810r. w wyniku kasacji zakonu stał się on własnością państwa. Wówczas mieścił się w nim arsenał wojskowy, a w samym budynku zakonnym policyjny urząd śledczy. W latach 1845-1964 popadał w ruinę. W 1964r. został przekazany Muzeum Regionalnemu, które w okresie od 1964 do 1986r. przeprowadziło generalny remont i prace konserwatorskie. Wewnątrz znajdują się późnogotyckie freski z przedstawienia Męki Pańskiej, postaci św. Bernardyna, stygmatyzacji św. Franciszka, Ostatniej Wieczerzy (fragmenty), Upadku pod krzyżem. Na sklepieniu w kościele znajdują się malowidła z motywem roślinnym oraz siedemnastowieczne malarstwo iluzjonistyczne (nawy boczne).
Zamek piastowski
Zamek wybudowany w XIII w. był siedzibą kasztelana, później księcia Bolka I i jego następców, a od 1392 r. starostów królewskich
. Od XVI w. był siedzibą namiestnika cesarskiego.
Po zniszczeniach wojny trzydziestoletniej Otto von Nostitz odbudował zamek w formie nowożytnej rezydencji.
Ambicją inwestora było stworzenie siedziby na wzór dworu wiedeńskiego, lecz późniejsze przebudowy z XVIII i XIX w. zatarły kształt rezydencji barokowej. Do dziś charakter renesansowy zachowało w części skrzydło zachodnie, a barokowy skrzydło północno wschodnie.
Od 1746 r. aż po koniec lat 50-tych XX w. znajdowało się tu więzienie (w latach 1888-1945 tylko dla kobiet).
W czasie II wojny światowej więziono tu uczestników ruchu oporu z Norwegii i Francji, co upamiętnia pomnik znajdujący się na dziedzińcu.
Kaplica Św. Wojciecha
Barokowy obiekt o średniowiecznej metryce. Poprzednio była tam synagoga, w 1438r., przebudowując na kościół. Od 1446r. pełnił funkcję kaplicy szpitalnej. W 1729r., , została gruntownie przebudowana. W latach powojennych pełniła funkcję kaplicy chrzcielnej.
Kościół Św. Marcina
Najstarsza świątynia w mieście wzniesiona w stylu gotyckim na przełomie XIII/XIV w. Wystrój barokowy o wysokiej klasie artystycznej. W nawie północnej, w kaplicy mariackiej, znajduje się epitafium Hansa Sapiensa ze sceną Ukrzyżowania i wyrytą datą 1362. W ołtarzu głównym obraz przedstawiający św. Marcina pędzla Feliksa Antona Schefflera. W nawie południowej okazałe epitafium lekarza Baltazara Hartranfta z 1586 r., a na sklepieniach średniowieczne malowidła. W kościele znajduje się datowana na XIV w. rzeźba św. Marcina w szatach biskupich. Interesujące portale: od strony południowej gotycki, wyobrażający w tympanonie św. Marcina na koniu dzielącego się swym płaszczem z żebrakiem oraz późnorenesansowy z ok. 1615 r. z bogatą ornamentyką, flankowany okazałymi kolumnami. Wokół świątyni otoczony murem teren dawnego cmentarza z licznymi epitafiami.
.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Zwiedzanie kościoła pokoju :
kwiecień - październik: - poniedziałek - sobota w godz. 10.00 - 17.00
- niedziela w godz. 12.00 - 17.00
w innych godzinach po uprzednim zgłoszeniu telefonicznym
listopad -marzec po uprzednim zgłoszeniu telefonicznym.
Ratusz zwiedzanie:
- poniedziałek - piątek w godz. 8.00 - 15.00 tel. +48 76/ 870-20-21
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
