Beskid Śląski : Ustroń-Wielka Czantoria -Soszów Wlk-Wisła

Wycieczkę rozpoczęliśmy na stacji PKP Ustroń Polana, skąd udaliśmy się w kierunku kolejki krzesełkowej. Oczywiście nie był to nas cel lecz dojście do szlaku czerwonego którym podeślijmy na Czantorię Wielką. Idąc dalej szlakiem czerwonym który przeplata się z niebieskim przez cała naszą trasę podążyliśmy w kierunku Przełęczy Beskidek, a następnie nie zmieniając koloru szlaku czer./nieb. przez Soszów Mały podeszliśmy na Soszów Wielki. Cała trasa wiedzie wzdłuż granicy polsko-czeskiej , nasz ostatni postój i odpoczynek przed zejściem do Wisły spędziliśmy pod schroniskiem „Soszów” (zbudowane w 1932r.) popijając zimną lemoniadę. Do Wisły Uzdrowisko zeszliśmy szlakiem niebieskim przez Czupel i Jawornik.

podejście pod Wlk. Czantorię, Roman Świątkowski

zejście z Wlk Czantorii, Roman Świątkowski

nasz cel Soszów Wielki, Roman Świątkowski

widok z Soszowa na Czantorię i Równice, Roman Świątkowski

Beskid Śląski : Soszów Wielki, Roman Świątkowski

widok na Czantorię Wlk z Czupla, Roman Świątkowski

Beskid Śląski : Wisła Jawornik, Roman Świątkowski

i parę pamiątek na pamiątkę, Roman Świątkowski

Komentarze

Zostaw swój komentarz

Danuta
26 październik 2011 22:14

Oczywiście Romanie przyznaję Tobie rację. Każde miejsce w górach /i nie tylko/ jest urokliwe- wystarczy tylko uważnie patrzeć. Nie wyobrażam sobie że można się jakąś trasą nudzić. Nawet przebywając ją w odwrotnym kierunku, można zauważyć inne szczegóły i nimi się pozachwycać. Pozdrawiam :-)

Roman Świątkowski
26 październik 2011 21:12

Pani Danuto ma Pani rację że trasa nie jest męcząca , chociaż zależy gdzie się ją zaczyna i gdzie się kończy. Wiele osób podjeżdża na Czantorię kolejką a fajnie jest podejść i mało kto to robi lub podejście z Stożka na Czantorię. Jeśli chodzi o widoki zgadzam się ale na każdej trasie jest co oglądać i jest czym się zachwycać. Dodam na koniec ze tą trasę można przebyć w różny sposób za każdym razem inną trasą i dlatego nigdy się nie nudzi - nieprawdaż Pozdrawiam .

Roman Świątkowski
26 październik 2011 20:58

Pawle, moja metoda była prosta – po prostu moje wspomnienia z dawnych lat kiedy miałem …naście lat . Okres ten córką opowiadam z wielkim zadowoleniem, opowiadałem i opowiadam co widziałem gdzie byłem i jak super fajnie było itp. Że takie przygody zawsze można przeżyć ale jest jeden warunek , trzeba gdzieś jechać coś zobaczyć itd. Chcecie córeczki przeżyć to samo? ....Od paru lat realizujemy powoli zaplanowane trasy i odwiedzamy miejsca pieszo lub rowerem ( z rowerem młodsza troszkę marudzi na dłuższych trasach np.:Ogrodzieniec) Serdecznie pozdrawiam

Ostatnio edytowany: 2011-10-26 21:23

Danuta
25 październik 2011 19:30

Masz Romku bardzo dzielne córki. Widać złapały turystycznego bakcyla. Pozdrowienia dla nich ! :-)

Danuta
25 październik 2011 19:27

To mój ulubiony szlak górski. Bardzo widokowy i nie męczący. Zwykle dochodzę do Stożka, a potem przez Kiczory do przełęczy Kubalonka lub Wisły Głębiec. Twój opis i ciekawe zdjęcia przeniosły mnie w znajome miejsca. Pozdrawiam :-)

Paweł Gąsiorek
25 październik 2011 13:13

Romek ! Daj Mi jakieś wskazówki jak zachecić Moje dziewczyny do spacerów po górach. Twoje wyglądają uroczo w górskiej sceneri i z uśmiechów na twarzach wnioskuje,że im się podoba.

Ostatnio edytowany: 2011-10-25 13:14