11czerwca 2011r. - Prześlicznej urody Zamek Książ w Wałbrzychu...i nie tylko

11.06.2011r.W dniu dzisiejszym miejscami mojego zainteresowania będą Góry Wałbrzyskie i blisko nich leżące Góry Sowie,a bardziej konkretnie...olbrzymi zamek w Książu,palmiarnia w Walbrzychu oraz tajemnice Walimia
Już o 6.00 jestem na A-4 przemieszczając się w kierunku Wrocławia.Po niedługim czasie mijamy Górę św. Anny/na której bywam od czasu do czasu ze wzgl.na niedaleką odległość jak i jej znaczenie związane z kultem Babci Chrystusa oraz rozgrywające się tutaj w ubiegłym wieku wydarzenia mające wpływ na historię Śląska./
Ale jedziemy dalej...jeszcze chwila i z lewej strony przesuwa się masyw Ślęży ,która ze względu na imponujący wygląd, znaczną wysokość względną (ok. 500 m) oraz specyficzny mikroklimat zwana jest także Śląskim Olimpem.Przyznaję że nigdy mi nie było po drodze na Ślężę,którą do niedawna Sobótką nazywano...Może kiedyś...
Jeszcze parę chwil i trzeba opuścić autostradę kierując się na Wałbrzych.Pod zamkiem jesteśmy grubo przed 10.00,więc trzeba troszkę poczekać na jego otwarcie.
Książ to trzeci co do wielkości zamek w Polsce/po Malborku i Krakowie/ Jest przepiękny, pełen atrakcji zarówno turystycznych, jak i artystycznych. Jego historia jest bardzo ciekawa, choć momentami ponura i bardzo tajemnicza. Usytuowany na wysokim skalistym urwisku, z trzech stron otoczony jarem, góruje majestatycznie nad całą okolicą, a na odwiedzających go po raz pierwszy prawie zawsze robi oszałamiające wrażenie.Otoczenie rezydencji stanowią starannie utrzymane wielopoziomowe tarasy, będące miniaturami ogrodów we francuskim stylu. Łącznie w zamku znajduje się około 400 pomieszczeń z których tylko niewielka część udostępniana jest zwiedzającym....Włóczę się powoli po ciemnych komnatach...staram wyobrazić sobie jak zamek wyglądal w okresie świetności.Przecież wnętrza dzisiejszego zamku różnią się zdecydowanie od bogatych wnętrz z czasów dawnych właścicieli – Hochbergów. Dziś komnat Książa nie zdobią już cenne gobeliny, nie ma bogatych zbiorów porcelany chińskiej, ani portretów rodziny książęcej w złoconych ramach. Zniknęły wytworne, niezwykle wartościowe meble, dzieła sztuki o wysokiej wartości artystycznej., gromadzone od setek lat zbiory muzealne. Komnaty, halle, gabinety i salony zdobione niegdyś malarstwem mistrzów, dziś sprawiają wrażenie surowych.