Czerwone Wierchy
Ciemniak (2096 m n.p.m) zbudowany jest ze skał wapiennych i dolomitów. Już w połowie lata pędy rosnącego tutaj situ skucina rozpoczynają brunatnieć, przekazując szczytowi czerwone barwy. Na Ciemniaku następuje załamanie fundamentalnej grani Tatr o 90°. Z masywu Ciemniaka od północy opadają do Doliny Mułowej urwiste, jakkolwiek niewielkie urwiska. Nazwa wierzchołka wywodzi się bodajże od tej właśnie doliny, oznaczanej niegdyś przez pasterzy Doliną Ciemną. Na zachodnim zboczu Ciemniaka mieści się otwór do Jaskini Lodowej Litworowej.
Krzesanica (2122 m n.p.m) - szczyt w Tatrach Zachodnich, najwyżej położony czubek kolektywu Czerwonych Wierchów, jednocześnie też najwyższy polski szczyt zbudowany ze skał osadowych (wapienie, dolomity). Krzesanica unosi się nad polską Doliną Miętusią i słowacką Doliną Cichą. Nazwa szczytu wywodzi się od północnej ściany oznaczanej krzesaną. W ścianę tę wcina się polodowcowy kocioł - wisząca Dolina Mułowa. W ścianach południowych odkryto kilka awenowych jaskiń.Małołączniak (2096 m n.p.m) - Na wschód sąsiaduje z Kopą Kondracka, rozdzielony od niej Małołącką Przełęczą, na zachód z Krzesanicą poprzez Litworową Przełęcz. Małołączniak skonstruowany jest z wapieni i dolomitów, a strefa szczytowa przykryta jest warstwą granitu. Jest to dosyć dobrze wydzielony wierzchołek. Na południe jego zbocza opadają do słowackiej Doliny Cichej, na północ tworzy długie ramię, tzw. Czerwony Grzbiet oddzielający Dolinę Małej Łąki od Doliny Litworowej i Doliny Miętusiej. Czerwony Grzbiet ma nieduże stosunkowo nachylenie i płaski, długi wierzchołek, ale poniżej jego zbocza podcięte są stromymi urwiskami.
Kopa Kondracka (2005 m n.p.m.) - wierzchołek w Tatrach Zachodnich należący do grupy Czerwonych Wierchów, najniższy z nich. Leży w podstawowym grzbiecie Tatr, pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim, odłączona od niego przełęczą Pod Kopą Kondracką i Małołączniakim, od jakiego oddzielona jest Małołącką Przełeczą. Przez wierzchołki te i przełęcze przebiega granica słowacko-polska. Oprócz tego Kopa Kondracka tworzy w kierunku północnym grzbiet jednoczący się poprzez Kondracką Przełęcz z Giewontem. Wschodnie stoki tego grzbietu schodzą do Doliny Kondratowej, a zachodnie do górnej sekcji Doliny Małej Łąki. Od południowej, słowackiej strony poniżej Kondrackiej Kopy znajduje się Dolina Tomanowa Liptowska, będąca odgałęzieniem Doliny Cichej.
Kopa Kondracka zbudowana jest ze skał osadowych (wapieni i dolomitów). Sekcja szczytowa, tak samo jak w przypadku pozostałych wierzchołków z tej grupy pokryta jest granitową czapą. Granit i gnejsy występują dopiero na wysokości powyżej 1930 m n.p.m. Zbocza są trawiaste, o małym nachyleniu, szczyt kopulasty. Tylko od północno-zachodniej strony wcina sie w nie kocioł lodowcowy, tzw. Koprowy Żleb.
