Kłodzko - Twierdza Kłodzka


Największe miasto powiatu kłodzkiego, będące stolicą historycznego hrabstwa kłodzkiego. Leży w północno-wschodniej części Kotliny Kłodzkiej, u południowo-zachodnich podnóży Gór Bardzkich .
Twierdza Kłodzka dostępna jest dla turystów wraz z odcinkiem trasy podziemnej wynoszącej około 1 km od roku 1960. Losy twierdzy były bardzo różne. W latach 1557-1560 rozbudowano twierdzę o zamek średni i niższy. One to, wraz z zamkiem wyższym i fortyfikacjami miasta, stanowiły zespolony w jedno system obronny.

W 1622 roku po bitwie na Białej Górze wojska cesarskie( Habsburgów) opanowały miasto. Ich działania spowodowały wiele szkód, między innymi konieczność rozbiórki kolegiaty, grożącej zawaleniem oraz budynków warowni. Po opanowaniu miasta prowadzono dalsze prace nad rozbudową umocnień twierdzy. W 1742 roku twierdza poddana została Prusakom, którzy zajęli tereny Dolnego Śląska w konsekwencji wojny siedmioletniej. Twierdza Kłodzka odegrała ważną rolę w czasie obrony Śląska w wojnie francusko-pruskiej (1806-1807). W roku 1867 rząd pruski zdecydował o rozbrojeniu twierdzy, jako przestarzałej.
Jedna z legend mówi, że gdy Napoleon przejeżdżał na koniu przez Kłodzko spadła mu z głowy czapka, a w miejscu, gdzie upadła, Prusacy ufundowali obelisk kamienny z wyraźnie wytłoczoną czapką. Stoi on do dzisiaj i był uważany przez Prusaków za znak, który przepowiadał upadek cesarza. Jest jednak nieprawdziwa, Napoleon nie maszerował przez Kłodzko a prowadził wtedy kampanię na Pomorzu i w Prusach Wschodnich.



Po przebudowie obiektu przez króla Fryderyka Wielkiego, do 1945 roku mocno ufortyfikowana twierdza pełniła rolę militarną oraz ciężkiego więzienia. W roku 1864 w twierdzy osadzeni byli powstańcy z powstania styczniowego z Wielkopolski. Za udział w powstaniu styczniowym na mocy wyroku sądu pruskiego w 1864 roku osadzeni zostali: Wacław Koszutski - adiutant gen. Taczanowskiego, Walerian Hulewicz - uczestnik walk w okresie Wiosny Ludów, mianowany w 1863 roku przez Rząd Narodowy podczas powstania styczniowego komisarzem w powiecie wrzesińskim, i wielu innych.
W czasie II wojny światowej, w latach 1940-1943 twierdza była filią obozu Gross-Rosen, umieszczano w niej jeńców wojennych, dezerterów z armii niemieckiej oraz podejrzanych o działania na szkodę Rzeszy. Znajdowało się tu ciężkie więzienie dla więźniów politycznych, miejsce kaźni i obóz pracy. Więziono tu Rosjan, Francuzów, Włochów, Belgów, Czechów, Finów i Anglików.

Od 2006 roku w Twierdzy Kłodzkiej działa grupa rekonstrukcyjna. Grupa odtwarza żołnierzy 47 regimentu piechoty pruskiej z 1806 roku. W czasie naszego zwiedzania odbywały się Dni Twierdzy Kłodzkiej, których stałym punktem jest rekonstrukcja bitwy z okresu wojen napoleońskich.