Zdobywając Javorovy verch-czyli zwiedzając beskid śląsko-morawski

W ten wekeend postanowiłem skorzystać z oferty pttk-u z chorzowa i wybrać się w beskid śląsko-morawski aby zdobyć szczyt Javorovego.

O umówionej godzinie melduję się na zbiórce,i wyruszam w drogę w kierunku przejścia granicznego w czeskim cieszynie,przejazd nie zajmuje nam więcej niż dwie godziny.
Po przekroczeniu granicy polsko-czeskiej,mamy do przejechania jeszcze około dziesięciu kilometrów,nasz kierowca obiera kurs na miejscowość trzyniec,gdzie w przysiółku Tyra mamy rozpocząć naszą wędrówkę.
Pozostało nam tylko znaleść bezpieczne miejsce do wysiadania i przywitać się z tutejszymi górami.Odnajdujemy żółty szlak i zaczynamy zabawę.

Początek żółtego szlaku biegnie asfaltową drogą co wszystkich zmyliło,ponieważ pokonawszy pierwsze sto metrów tą drogą zaczeła się górska wspinaczka,szlak z asfaltowej drogi skręcił w leśną ścieżkę,która zaczeła pod duży nachyleniem wspinać się 
pomiędzy tutejszymi zabudowaniami w kierunku lasu.Idąc początkiem szlaku mam jeszcze możliwość podziwiania przyrody i widoków,niestety wkraczając w las widoki się skończyły.
Nasza grupa zaczeła się rozciągać i podzieliła się na mniejsze grupki.Podzieleni na kilka mniejszych grupek pokonujemy pierwsze leśne podejście,aż docieramy do wyasfaltowanego odcinka drogi,szlak prowadzi tym odcinkiem,
droga służy do transportu drewna,więc szybko ją opuszczamy i wspinamy się dalej naszym szlakiem.
Po pewnym czasie docieramy do Malego Javorovego gdzie mamy zaplanowany postój.Czas na odpoczynek,i oczekiwanie na resztę grupy idącą z tyłu.
Gdy wszyscy odpoczeli ruszyliśmy tym razem szlakiem zielonym w kierunku schroniska,aby dotrzeć do schroniska musieliśmy przedostać się przez mocno zalesiony odcinek szlaku,
rosnąca trawa utrudniała marsz,a zielony szlak bawił się z nami w ciuciubabkę,raz się pojawiał to znowu znikał,miejscami wędrówka odbywała się po omacku,na szczęście na wzniesieniu udało nam się odnaleść nasz szlak.
Idąc już szlakiem docieram pod kolejkę krzesełkową którą można tutaj wjechać z tyry(gdzie rozpoczeliśmy naszą wspinaczkę).Mijam stacje kolejki i wędruję w kierunku schroniska,pokonawszy około trzystu metrów 
moim oczom ukazuje się schronisko na wzniesieniu(robi wrażenie).Postanawiam czym prędzej dotrzeć do schroniska,ale widoki rozpościerające się z tego miejsca chamują mój zapał.Spędzam dłuższą chwilę na wpatrywaniu się w otaczający mnie krajobraz,
mija jakiś czas i ruszam do schroniska.Dotarwszy do schroniska i zobaczeniu jego otoczenia(w ten dzień odbywały się jakieś mistrzostwa w paralotniach),stwierdzam iż przypomina mi to miejsce górę żar.

Po dłuższym odpoczynku ruszamy całą grupą na szczyt Javorovego 1032m.n.p.m. Mamy do pokonania dystans około półtora kilometra,szlak biegnie wypłaszczeniem co sprawia że marsz nie sprawia trudności.
Idąc szlakiem w kierunku Javorovego mamy możliwość podziwiania innych szczytów(ostry,wielki połom-są na wyciągnięcie ręki),a także podziwiamy popisy paralotniarzy nad naszymi głowami.
Widoki zapierają nam dech w piersiach,tak uskrzydleni docieramy na zalesiony szczyt.Kilka wspólnych zdjęć i ruszamy dalej,pokonujemy jeszcze krótki odcinek szlaku niebieskiego,by po chwili zmienić go na zielony którym będziemy schodzić do miejscowości Reka.
Szlak biegnie cały czas w lesie,idzie nam się lekko i przyjemnie,pokonujemy wystające korzenie krzew oraz kamienie na szlaku,pokonawszy dystans około pięciu kilometrów docieramy do Reki
teraz tylko wystarczy dotrzeć do autobusa i kończymy naszą górską przygodę.