Międzyrzecz i Świebodzin

Po pięknej pogodzie w dniu dojazdowym nie ma ani śladu. Rano w Łagowie wita nas zimno i ponure niebo. Na szczęście chcemy ruszać do Majalandu, gdzie część atrakcji pod dachem, o tym pisałam już we wczesniejszej wycieczce. No ale cały dzień tu nie przesiedzimy, choć dzieci to i by może chciały 🙂 Mamy w planach 2 znane miasta połozone niedaleko siebie. To Międzyrzecz i Świebodzin.

Międzyrzecz
Tutaj sprawa ma się trochę podobnie jak z Głogowem, przynajmniej na początku powstania. Bowiem Międzyrzecz to jedno z najstarszych miast w Polsce, z 1000-letnią historią. W X wieku powstał tu gród plemienny, który szybko przejał Mieszko I i włączył go do państwa wczesnopiastowskiego. Bolesław Chrobry wzmocnił ten gród, a Kazimierz Wielki wybudował tu ceglany zamek. Warownia stoi do dziś, choć w ruinie i z tego też powodu miasto bywa nazywane królewskim! My postanowiliśmy zwiedzić ten zamek, bo o nim się rzadziej słyszy. Zwykle Miedzyrzecz łączony jest z Międzyrzeckim Rejonem Umocnionym, który powstał w latach 30. XX wieku, z powodu bliskości granicy polsko-niemieckiej. Przyznam szczerze, że nas XX-wieczne fortyfikacje średnio jarają, dlatego pozostalismy na starówce, żeby i ją pokazać na Polskich Szlakach. Wstęp na zamek jest płatny, ale tani, bez przewodnika możemy sobie chodzić sami po dziedzińcu i murach, zaglądać w każdy zakamarek. Tak dzieci lubią najbardziej i chyba tutaj do nich się zaliczam 🙂 Zaglądamy do Muzeum na chwilę, a potem jeszcze zmierzamy na Rynek, który nie powala, ale też nie odpycha 🙂 Ładny ratusz, ukwiecony, co jest teraz cechą wspólna wszystkich rynków, przenajmniej tych, które w tym roku podziwialiśmy, a było ich sporo!

Świebodzin
Słynny Świebodzin to całkiem ładne miasteczko i wcale nie ma do zaoferowania tylko wielkiej figury Chrystusa, z której na ogół tylko jest znane. Miasto ma rodowód średniowieczny, a Chrystus stoi tu od 2010 roku, ale jest tak wielki, że faktycznie robi wrażenie. Oczywiście stajemy pod nią, bo jak nie byc w takim miejscu 🙂 Już widzieliśmy ją z trasy dzień wcześniej, a i teraz już w drodze do Międzyrzecza nam migała na horyzoncie. Niedaleko Figury stoi Sanktuarium, ale tylko przelotem zerkamy, bo tak prawdę mówiąc nowoczesne kościoły do mnie nie przemawiają zbyt. Znacznie bardziej podoba mi się ta świątynia koło świebodzinskiego rynku - późnogotycka pw. Św. Michała Archanioła. Ceglany kolos daje świadectwo przeszłości i znaczenia tego miejsca, szkoda, że wnętrza znów niedostępne, bo takowe lubię najbardziej, na równi z drewnianymi maleńkimi kościółkami zabytkowymi, choć to dwie różne zupełnie bajki 🙂 Ale wracając do starówki Świebodzina, na rynku wielki ratusz, ładny, ładny, ale przed nim znów dwie ciekawe figurki 🙂 Znów podobnie jak w Głogowie! Jedna to ławeczka Niemena, lubimy a i owszem 🙂 Był związany z tym miastem bardzo, to w 2009 roku wystawili mu taki ładny pomnik. Druga figurka to Sukiennik Świebodziński, sprawa jeszcze świeższa niż Niemenowa ławeczka czy nawet figura Chrystusa, bo pomnik stanął w 2016 roku. Ma świadczyć o tym, jak Świebodzin był ważnym ośrodkiem sukienniczym na Śląsku. Ponoć w mieście w najlepszych czasach było nawet 300 rzemieślników wytwarzających sukna. Podobno o randze tutejszego sukiennictwa pisał nawet Sienkiewicz w "Ogniem i mieczem" ale nie kojarzę tego faktu, trzeba wrócić do książki 🙂 No to tyle ciekawostek z tego dnia...