Wambierzyce - Dolnośląska Jerozolima

Wambierzyce słyną z okazałego Sanktuarium Maryjnego i nazywane są Śląską Jerozolimą.  Przez wioskę przepływa Cedron, a otaczają ją wzgórza Horeb, Syjon, Tabor.

Historia Wambierzyckiego sanktuarium sięga XIII wieku kiedy to tutaj niewidomy Jan z Raszewa cudownie odzyskał wzrok modląc się do drewnianej figurki Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Bazylika Mniejsza w Wambierzycach stanęła w XVIII wieku w miejscu wcześniejszej, XIII-wiecznej, drewnianej kaplicy. Świątynia góruje nad miejscowością, prowadzą do niej monumentalne schody o symbolicznej ilości stopni. Sam budynek - to przykład barokowej architektury - posągi apostołów, krużganki dookoła głównej nawy, bogate zdobienia i złocenia oraz malowidła ścienne. Wewnątrz budynku nic nie jest przypadkowe, wiele tu symbolicznych odniesień.

Poza Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin Wambierzyce znane są także z Kalwarii Wambierzyckiej. Pierwsze kaplice powstawały już w XVII wieku - niestety nie zachowały się one do naszych czasów. Ale budowano następne. Pod koniec XVIII w. dokonano pierwszej przebudowy, następne miały miejsce w XIX wieku.

W budynku u stóp Kalwarii znajduje się największa i najstarsza w Polsce ruchoma szopka. Pochodzi z XIX wieku i składa się z ponad 800 figurek z czego 300 jest ruchomych (do poruszania wykorzytsano mechanizm zegarowy). Żałuję, że nie mogłam zrobić zdjęć szopki, ale obowiązuje tu zakaz fotografowania, czego przyznam zupełnie nie rozumiem w tym miejscu.