Rezerwat "Bór na Czerwonem" w Nowym Targu
Rezerwat przyrody „Bór na Czerwonem” leży w stolicy Podhala, Nowym Targu, przy lotnisku. Jego obszar obejmuje obecnie ok. 115 ha. Jest jednym z najstarszych rezerwatów w Polsce. Swoją nazwę zawdzięcza glonowi Zygonium ericetorum, który w okresie jesiennym przybiera barwę koloru czerwonego. Szacuje się, że torfowisko powstało ok. 7-8 tys lat temu.
Flora
Podstawowym elementem „Boru na Czerwonym” jest torfowiec, który pełni funkcje wodochronne i retencyjne. Już 1 kg suchej masy torfowej jest w stanie zgromadzić kilkanaście litrów wody. Niestety jego przyrost to tylko 1 m. na tysiąc lat.
Flora ma charakterystyczny układ dla torfowisk wysokich i obszarów leśnych, powstających na terenach bagnistych. Na terenie rezerwatu odnaleziono 65 gatunków roślin kwiatowych i paprotników, 15 gatunków rodziny wątrobowców, oraz 33 gatunki mchów. Najcenniejsze z nich to: kosodrzewina, sosna drzewokosa, sosna zwyczajna rasy podhalańskiej, storczyk kukułka plamista, podbiałek alpejski, widłak goździsty i widłak jałowcowaty. Szczególnej uwadze zasługuje sosna drzewokosa, która jest mieszańcem kosodrzewiny i sosony pospolitej.
Na terenie rezerwatu występuje też rosiczka okrągłolistna, oraz kilka rzadkich gatunków torfowców i glonów. Dużo jest również gatunków grzybów.
Fauna
Jeżeli chodzi o faunę rezerwatu, to regularnych badań nie prowadzono. Dużo wiadomo o kręgowcach, jednak występowanie bezkręgowców wciąż jest niezbadanym tematem. Spotkać możemy tutaj: traszkę górską, kumaka górskiego, jaszczurkę żyworodną, żmiję zygzakowatą, bociana czarnego, dzięcioła czarnego, a nawet cietrzewia.
Zwiedzanie
W rezerwacie została oddana do użytku ścieżka przyrodniczo-edukacyjna, której ostatnim punktem jest platforma widokowa na torfowisko, a także Tatry i Gorce.
Samochód kierujemy na ulicę Lotników w stronę lotniska. Jedziemy nią do samego końca, aż do Kawiarni Rancho Lot, gdzie znajduje się parking. Spacer rozpoczynamy od drogi utwardzonej, która jest równocześnie ścieżką rowerową. Każda osobliwość przyrody opisana jest na tablicach umieszczonych wzdłuż ścieżki, co znacznie wpłynęło na świadomość zwiedzających, oraz atrakcyjność miejsca. Tablice są czytelne, świetnie opisują zwiedzane miejsce i jego historię, wraz z procesem powstawania. W rezerwacie zbudowano też drewniany podest po podmokłym terenie, aż do punktu widokowego. Świetne miejsce na spacery dla starszych jak i rodziców z dziećmi.