Laos - Luang Prabang cz. I - 2013r

Przejazd w kierunku Luang Prabang.Pięknie położone wśród porośnię­tych lasem gór u zbiegu Mekongu i Nam Khan, mające w swych dziejach okres świetności, jako królewska stolica, Luang Prabang należy do najbardziej intry­gujących, magicznych i romantycznych miast Azji. Mnóstwo w nim starych świątyń i zgrabnych kolonialnych bu­dynków przy zacisznych ulicach.  W 1353 r. na miejscu obecnego Luang Prabang król Fa Ngum zjednoczył pierwsze króle­stwo laotańskie, Lang Czang. Po upadku Lang Czang w 1694 r. w Luang Prabang powstało niezależne królestwo, które współistniało z innymi, położonymi bardziej na południe, wokół Wientianu i Champasak. Chociaż królowie z Laung Prabang w różnych okresach byli daninę Syjamczykom i Wietnamczykom, a potem uznać zwierzchność Francuzów, to rządzili, dopóki Pathet Lao nie zniosło monar­chii w 1975 r. Ostatnia para królewska została uwięziona w jaskini na pół­nocnym wschodzie kraju i zmarła tam na początku lat 80. XX w. Przejazd przez wioski Phoukhoune, Ban Houn Xay oraz Kasi pośród wspaniałych krajobrazów górskich. Spacer na szczyt najwyższego wzniesienia miasta -góry Phousy, skąd rozpościera się panorama zabudowań miejskich otoczonych przez Mekong i jego dopływ. Wizyta w bogato dekorowanej świątyni Wat Mai. Świątynia z początku XIX w. była kiedyś rezyden­cją Sangkhalata, najwyższego patriarchy buddyzmu w Laosie. Sim jest drewniany, zaopatrzony w pięciowarstwowy dach utrzymany w klasycznym stylu Luang Prabang. Główną atrakcją są tu pozłacane ściany frontowej werandy ude­korowane scenami z Ramajany i wyobra­żeniem przedostatniego wcielenia Buddy. W pierwszej połowie XX w. tu właśnie przechowywano wizerunek Pha Bang, zresztą powraca on regularnie w okresie obchodów laotańskiego Nowego Roku. Na terenie watu, w osobnym pomiesz­czeniu, trzymane są również dwie długie łodzie potrzebne podczas noworocznych uroczystości. W sąsiedztwie wzgórza Phu Si warto zwrócić uwagę także na Wat Wisunalat. To najstarsza wciąż używana świątynia w mieście, wzniesiona w latach 1512-13, odbudowany dziesięć lat po pożarze drewnianego oryginału w 1887 r., ce­chuje się niepowtarzalnym stylem, jego pochyły dach jest od frontu nadwieszo­ny nad tarasem. Wisunalat jest ukształtowany jak łódź, a ten sam kształt ludzie Wschodu nadawali swoim trumnom. Drewniane ściany mają wy­jątkowo kunsztowne i finezyjne rzeźbio­ne zdobienia. Chociaż już nie drewno jest tu budulcem, autorzy rekonstrukcji starali się oddać pierwotny kształt w stiuku. Wewnątrz znajduje się wywierający wrażenie zbiór rzeźb buddyjskich. Kolacja połączona z tradycyjnymi występami.   

Zwiedzanie bogato zdobionej Świątyni Złotego Miasta(Wat Xieng Thong),nad brzegiem Mekongu. Przykryta niskimi, rozłożystymi dachami, będącymi głównym wyróżni­kiem klasycznego stylu Luang Prabang, została zbudowana w 1560 r. i znajdowała się pod patronatem monarchy aż do 1975 r. Wsimie układ ośmiu masywnych filarów z szablonowym złotym ornamentem kieruje wzrok ku harmonijnym wizerun­kom Buddy w głębi, a także ku stropowi zdobionemu motywem kół prawa. Na ze­wnątrz, w tylnej części simu znajduje się kunsztowna mozaika, mająca za temat Drzewo Życia, umieszczone na ciemno­czerwonym tle. To właśnie zestawienie złota z głęboką czerwienią nadaje świąty­ni prawdziwie królewski wyraz.